He turned out to be the ultimate swindler, a phoney, a lecher, a conman, a sleazeball, an out-and-out scoundrel: if there’d been a Nobel Prize for all that, he’d definitely have won it.
Haim Goldenstein, Regn-Boygns. Dertzeylungen [Rainbows. Short Stories], Bucharest: Verlag Kriterion, 1981, p. 119.
Er hot
zikh aroysgevizn der letster aferist, a gots-ganev, a khamereyzl,(*) an opnarer, a
paskudnyak, a vos-in-der-kort, volt men far dem ales gegebn dem nobel preyz,
volt er im zikher geven gekrign.
ער האָט זיך אַרויסגעוויזן דער לעצטער אַפֿעריסט, אַ גאטס־גנבֿ, א כאַמעראייזל, אַן אָפּנארער, אַ פּאַסקודניאַק, אַ וואָס־אין־דער־קאָרט, וואָלט מען פֿאַר דעם אַלעס געגעבן דעם נאָבעל פּרייז, וואָלט ער אים זיכער געווען געקריגן
חיים גאָלדענשטיין
רעגן־בויגנס (דערציילונגען)
פארלאג קריטעריאָן, בוקאַרעשט 1981
(*) Khamereyzl כאַמעראייזל [sic = חמור־אייזל] ‘lecher, womaniser, libertine, debauchee, oysgelasener’, lit. ‘donkey-donkey’. A bilingual tautology, the expression compounds the Yiddish words for ‘donkey’, khamer (< Hebrew חֲמוֹר khamor) and eyzl (< German Esel), to create a humorous term of abuse—in its figurative sense of ‘chucklehead’, the word khamer is inherently humorous.
